Tien tips voor een kostenvriendelijke school.

1. Communiceer al tijdens de inschrijving via de (wettelijk verplichte) bijdrageregeling helder en volledig over schoolkosten.

2. Maak gespreide betaling mogelijk. Deel aan alle ouders mee welke betalingsmogelijkheden er zijn. Factureer frequenter en voor kleinere bedragen. Zo ligt de betalingslast voor ouders lager.

3. Laat de eerste schoolrekening vroeg komen. Zo ontdek je snel betalingsproblemen.

4. Bespreek het kostenbeleid met de ouderraad.

5. Zoek budgetvriendelijke middelen om de doelstellingen van de school te bereiken.

6. Breng alle schoolkosten in kaart. Ook van materialen die ouders niet rechtstreeks aan de school betalen. Is alles nodig? kan het goedkoper? Zijn er verborgen kosten?

7. Laat vakgroepen nadenken over materialen, uitstappen, boeken …

8. Zoek alternatieve financiering voor projecten en uitstappen. Werk samen met LOP’s, regionale technologische centra, de verbroederde gemeente …

9. Zeg aan ouders voor welke activiteiten ze een tegemoetkoming (o.a. van het ziekenfonds) kunnen krijgen.

10. Geef de materialenlijst mee vóór de grote vakantie. De koopjesperiode begint op 1 juli.

Bron: http://www.klasse.be/ouders/14791/kansarmoede-aanpakken-op-school/

Toen ik dit las, vond ik dat dit op alle scholen direct moest toegepast worden. Het zorgt ervoor dat het voor minder goed bedeelde ouders, toch net iets makkelijker wordt om hun kind naar school te sturen. Maar het zorgt er ook voor dat je als leerkracht sneller ziet of er iets mis is en dus sneller kan ingrijpen. Ouders en kinderen gaan er nooit zelf voor uitkomen dat ze het moeilijk hebben thuis, dus het is onze taak om hen op alle mogelijk manieren te helpen, zonder dat ze zich hierover moeten schamen of voor een blok gesteld voelen. Door iedereen die informatie te geven over tegemoetkomingen, wordt niemand geviseerd en zullen de ouders die het nodig hebben, sneller naar die instanties stappen. 

Ik verwijs nog maar eens naar de documentaire op Panorama. Eén van de ouders wist bijvoorbeeld lang niet van de studietoelages, en kon ze dus ook niet gebruiken. 

Het is altijd wat ongemakkelijk om een ouder aan te spreken over zijn of haar financiële moeilijkheden, omdat het voor beide partijen wat genant is, een taboe. Dus moeten we manieren vinden om die mensen te helpen zonder dat het neerbuigend overkomt, of gewoonweg uit trots geweigerd wordt. 

Deze tips kunnen alle leerkrachten en scholen helpen om dit te doen.