Ik sprak met deze fantastische dame af in het Heldenpark, aangezien zij daar elke zaterdag met haar 2 kinderen (4 jaar en 10 jaar) gaat spelen.
Wat zij mij vertelde was vooral schrijnend, omdat zij zelf wel hard haar best doet om uit haar situatie te raken, maar dat ze zonder een middelbare school diploma, nergens een goede job vindt.
Ik vroeg haar op welke manieren haar financiële situatie al effect heeft gehad op het leven van haar kinderen.
"Ik doe mijn best, maar sommige dingen kan ik ze echt niet geven. Tijdens de vakanties kunnen we nergens naartoe, want ik heb de centen niet om die dingen te betalen. Ik kom dus veel naar hier en dan spelen ze met de andere kinderen, want er zijn veel ouders die naar hier komen in de vakanties, omdat ze het ook niet kunnen betalen om iets anders te doen. Gelukkig zijn er in Eeklo wel vaak toffe dingen te doen voor kindjes die soms ook gratis zijn. Het Heldenpark doet wel vaak spelletjesnamiddagen die altijd heel plezant zijn. Maar ook de balloonmeeting, daar zijn ook altijd super dingen te doen, dit jaar was er een clown en de jongste vond dat echt machtig. Maar ik kan ze ook niet veel nieuwe kleren kopen, of dure spelletjes uit de winkel. De jongste draagt nu bijvoorbeeld ook de pull van S toen die klein was. Gelukkig zijn het alle twee jongens. Op school valt dat nogal mee, alhoewel ik toch vaak hard moet krabben als S weer iets nodig heeft voor in de les. Wanneer T ook al die dingen gaat nodig hebben, weet ik niet hoe ik dat ga doen."
Heb je al gemerkt of het invloed heeft op hun leven op school?
"Het is vooral moeilijker voor hen, omdat ik ze geen mooie kleren kan kopen, en dat is moeilijk voor hen. Bij T bijvoorbeeld, was het carnaval in de klas, en ze mochten met verkleedkleren naar school komen. Maar ik kon dat niet gaan kopen, ik had ook zo niets thuis. Ik heb hem toen met mijn oogpotlood een piratenlapje getekend en zo een litteken met streepjes op zijn wang. Gelukkig had hij ook een streepjes T-shirt liggen, en zo ging hij toch nog als piraat naar school. Maar ik zag hem op school wel het zwaard van een vriendje proberen af te pakken, dat deed wel zeer. Ik kreeg in het begin van het jaar ook een briefje dat er een fruitprogramma was, en of ik mijn kinderen hierin wou inschrijven. Dat kostte dan €25 per kind. Ik wou ze daar graag alletwee voor inschrijven, maar €50 kon ik die maand echt niet missen. Dus heb ik dat niet kunnen doen. Dat vond ik verschrikkelijk."
Merk je van de school uit hulp, of juist niet?
"Ik zie wel een paar dingen die ze doen, zoals de soep 's middags bij S, die krijgen ze gratis. Maar ik durf ook niet echt om hulp te gaan vragen, dat is zo schaamtelijk. Ik zoek wel altijd op de tweedehandssites, de dingen die hij dan nodig heeft, dat ik ze niet nieuw moet gaan kopen. Maar soms laten ze echt pas laat weten dat ze iets nodig gaan hebben, en dan kan dat natuurlijk niet. Dan moet ik het wel nieuw gaan kopen, anders heeft hij het niet op tijd. Omdat ik de vorige 2 facturen nog niet heb betaald, hebben ze mij wel een termijnafbetaling gegeven, dat ik het in kleine stukjes afbetaal. Maar anders heb ik nog niet veel gemerkt. Dat kan misschien ook aan mij liggen. Ik vraag er ook niet echt om. Ik loop daar nu niet mee te koop he."
Worden de kinderen soms boos als je hen iets niet kan kopen?
"De kleinste wel nog, maar S niet meer, vroeger ook, maar nu snapt hij het wel. Ik vind dat wel jammer, omdat ik hen alles wel wil kopen, maar dan hebben we geen geld meer om naar de winkel te gaan en dat is nog altijd belangrijker."
Ik praatte nog een eindje voort met haar, en zelf kon ze ook niets zeggen wat de scholen nog konden doen. Ze weet dat haar oudste zoon wel gepest geweest is, maar nu praat hij er niet meer over, dus weet ze het niet. Ze hoopt nog altijd dat ze er uit zal raken, en ze blijft optimistisch.
Als toekomstige leerkracht, weet ik zelf helemaal niet hoe ik deze vrouw en haar kinderen zou kunnen helpen. Het enige dat bij mij opkwam tijdens het gesprek, was dat, zoals in de tips hieronder, de school alle materialen al veel vroeger had moeten mededelen.
Het is erg dat een alleenstaande moeder zo hard moet vechten om eten op de tafel te krijgen en geen werk vindt omdat ze ten eerste geen diploma heeft (door de zwangerschap), ten tweede het ook niet kan halen, omdat ze voortdurend met de kinderen zit, en dus niet zomaar even naar de les kan gaan, of examens gaan afleggen, en ten derde ook geen job kan aannemen waar ze weg is op de momenten dat de kinderen thuis zijn. Er moet ergens een oplossing gevonden worden, die ofwel gratis/goedkope opvang voorziet, als de ouders aan het werk zijn of hun diploma aan het halen zijn, voor de mensen die gewoon niemand anders hebben die voor hun kinderen kan zorgen. Er is wel al goedkope opvang, maar die zit altijd vol, en er zijn veel minder plaatsen dan er kinderen zijn. Het is een vicieuze cirkel, die aartsmoeilijk is om te breken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten