In dit artikel wordt het nog eens benadrukt dat het moeilijk is als ouder om je mentaal aan te passen aan plotse armoede. Dit is het fenomeen 'nieuwe armen', mensen die door werkloosheid, scheiding, of een andere onverwachte ontwikkeling in de armoede terechtkomen. Deze mensen hadden het vaak goed voordien, en dus is het een hele aanpassing om plots om hulp te gaan vragen.
Hier heeft de leerkracht en de school dan een belangrijke rol.
Zij zijn het eerste vangnet. Als een kind geen eten meeheeft, kan de school niet anders dan dat kind toch iets te eten te geven. Daarom vind ik het initiatief van TNA Londenstraat in Antwerpen goed. Ieder kind kind kan daar gratis soep bekomen. Ook voor de kinderen die wel boterhammen mee hebben, maar niet altijd verse groentjes te eten krijgen, is een tas soep dan toch weer wat extra vitaminen. Als school en als leerkracht moet je je ogen openhouden en een hand toesteken waar nodig en waar het aanvaard wordt natuurlijk.
We mogen hen niet door de mazen van het net laten glippen, want zo ontstaat de vicieuze cirkel van armoede. Kinderen die hun potentieel niet gaan bereiken omdat ze een job hebben, of omdat ze gewoonweg het geld niet hebben om te gaan studeren.
Hierbij wil ik toch ook nog even het plan van de Vlaamse Overheid vermelden om de fondsen van het hoger onderwijs te verlagen. Het enige wat dit zal doen is de drempel alleen maar hoger maken voor de kinderen met de capaciteiten om te gaan studeren, maar die de financiële middelen niet hebben. Deze kinderen zullen dan eerder opteren om in het middelbaar al een beroeps of technische richting te doen, zodat ze een job hebben na het secundair en niet nog verder gaan studeren. En dit zou niet mogen.
We mogen hen niet door de mazen van het net laten glippen, want zo ontstaat de vicieuze cirkel van armoede. Kinderen die hun potentieel niet gaan bereiken omdat ze een job hebben, of omdat ze gewoonweg het geld niet hebben om te gaan studeren.
http://deredactie.be/permalink/2.33672?eid=1.2041662
Geen opmerkingen:
Een reactie posten